معنی طاله مال - جستجوی لغت در جدول جو

طاله مال

(تُ تُ بَ)

آنکه از نمد کلاه سازد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). کسی که کارش تهیۀ کلاه نمدی از پشم و کرک است. (فرهنگ عامیانۀ جمالزاده). و رجوع به کلاه نمد شود

لغت نامه دهخدا

فال مال

فرنجمشک، (فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

خایه مال

(بَ دَ / دِ)

متملق و چاپلوس. سخت با دنائت و پستی

لغت نامه دهخدا

طاله جار

(مِ)

دهی است از دهستان سرشیو بخش مرکزی شهرستان سقز در 260هزارگزی جنوب سقز و 6هزارگزی جنوب خاوری حسن سالاران. کوهستانی است و سردسیر. با 120 تن سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول آنجا غلات و لبنیات وتوتون. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. دبستان دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

ساده مال

(گُ سِ دَ / دِ)

در اصطلاح بنایان کارگری که سفیدکاری ساده و بی گل و گچ بری کند

لغت نامه دهخدا

شاله مار

(لَ)

نام باغی است در کشمیر و همچنین باغی در لاهور و باغ دیگری در دهلی و این لفظ هندی است از شاله: بمعنی خانه و مار، بمعنی شهوت است پس معنی ترکیبی آن خانه شهوت باشد. و چون تفرج و تماشای باغات شهوت را برمی انگیزاند بمجاز بمعنی باغ استعمال یافته است. (از بهار عجم) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) :
ز باغ، زلف و رخ یار داده است فراغم
که سنبل سیهش کم ز شاله مار نباشد.
عبدالغنی (از بهار عجم)

لغت نامه دهخدا

تال مال

پریشان، (غیاث اللغات) (آنندراج)، از اتباع و مبدل تارمار است، رجوع به تارمار و تار و مار و تال و مال شود

لغت نامه دهخدا